ดอกโป๊ยเซียน

กำแพงเมืองจีน มี ความแตกต่างจากพันธุ์อื่น คือ มีลำต้นเจริญแผ่กิ่งก้านออกทางด้านข้าง เป็นแผงสูงขึ้นดูคล้ายกำแพง มีหนามเดี่ยวเรียวแหลม แผ่นใบรูปขอบขนาน เรียวและบิดเป็นคลื่น ปลายใบมน โคนใบสอบ ดอกสี ชมพูอ่อน มีจุดกระสีชมพูกระจายบนกลีบดอก ปลายกลีบมน มีรอยพับเป็นร่องโคนกลีบซ้อนทับและ ไขว้ทับกัน เกสรตัวผู้และเกสรตัวเมียสีเหลืองสด ก้านช่อดอกสีแดงเรื่อหนึ่งช่อมี 4 - 6 ดอก เป็นดอก ชั้นเดียว สามารถตัดแต่งต้นและใบให้มีรูปร่างตามต้องการ หรือปลูกเป็นไม้กระถางขนาดเล็ก เลี้ยง เป็นบอนไซได้

กิ่งแก้ว ลำ ต้นตั้งตรง มีหนามกลมสั้นเรียวแหลม แผ่นใบรูปรีและบิดเป็นคลื่น ปลายใบมน โคนใบ สอบ ดอกบานวันแรกสีเหลืองอ่อน ขอบกลีบสีชมพูเรื่อ ต่อมาจึงจางลงเป็นสีเหลืองทั้งดอก ปลาย กลีบมนและมีติ่งแหลม โคนกลีบซ้อนทับและไขว้ทับกัน เกสรตัวผู้และตัวเมียสีแดงสด ก้านช่อดอกสี แดงเรื่อ หนึ่งช่อให้ดอกดกถึง 32 ดอก และเป็นดอกชั้นเดียว

กุสุมา ลำ ต้นตั้งตรง มีหนามกลุ่ม โคนหนาปลายแหลม แผ่นใบเป็นรูปขอบขนานและบิดเป็นคลื่น ปลายใบมีติ่งแหลม โคนใบสอบแคบ ดอกเมื่อบานวันแรกมีสีเหลืองอมแดง ต่อมาเปลี่ยนเป็นสีแดงอม ชมพูทั้งดอก ปลายกลีบเว้า โคนกลีบซ้อนทับและไขว้ทับกัน เกสรตัวผู้และเกสรตัวเมียสีแดงเข้ม ก้าน ช่อดอกมีสีแดงเรื่อ หนึ่งช่อให้ดอกดก 16 - 32 ดอก และซ้อน 2 - 4 ชั้น

กุหลาบทิพย์ ลำ ต้นตั้งตรง มีหนามคู่เรียวแหลมและยาว แผ่นใบรูปรีและย่นเป็นคลื่น มีสีเขียวเข้ม ปลายใบมนและมี ติ่งแหลม โคนใบสอบ ดอกมีสีชมพู พอแก่มีสีแดงอมเขียวและหนา ปลายกลีบเว้า โคนกลีบซ้อนและไขว้ทับกัน เกสรตัวผู้และเกสรตัวเมียมีสีเหลืองเข้ม หนึ่งช่อมี 8-16 ดอก และซ้อน 3-4 ชั้น

แก้วมังกร ลำ ต้นตั้งตรง มีหนามคู่เรียวแหลม แผ่นใบรูปรีแกมรูปขอบขนานและย่นเป็นคลื่น ปลายใบมน ดอกบานวันแรกสีเหลืองอ่อน ต่อมาเปลี่ยนเป็นสีแดงเข้ม ปลายกลีบมีแต้มสีเขียว พอแก่เปลี่ยนเป็นสีเขียวอม แดงเรื่อคล้ายใบ ปลายกีบมนและมีติ่งแหลม โคนกลีบซ้อนทับและไขว้กัน เกสรตัวผู้และเกสรตัวเมียสีแดงสด หนื่งช่อมี 4-16 ดอก และซ้อนกันถึง 4 ชั้น

เทพนารี โป๊ยเซียน เทพนารี เป็นโป๊ยเซียนที่เกิดขึ้นจากการผสมเกสรหรือเขี่ยเกสรจากลูกไม้หลายตัวจนเป็น "โป๊ยเซียนเทพนารี" อยู่ในวงศ์ EUPHORBICEAE เป็นไม้พุ่ม สูง 1-1.5 ฟุต ลำต้นเป็นเหลี่ยม มีหนามเป็นกระจุก ใบเป็นใบเดี่ยว ออกเรียงสลับถี่บริเวณปลายกิ่ง เป็นรูปไข่กลับ ปลายใบมนและมีขนาดใหญ่เป็นสีเขียว ดอก ออกเป็นช่อตามซอกใบใกล้ปลายยอด แต่ละช่อประกอบด้วยดอกย่อยขนาดใหญ่จำนวนมาก ดอกเรียงชิดกันแน่นเป็นรูปทรงกลม หรือเป็นพวงขนาดใหญ่ เนื้อกลีบดอกค่อนข้างหนา เป็นสีขาวที่โคนกลีบดอก ขอบกลีบเป็นสีชมพูเข้มชัดเจน (ปกติสีกลีบดอกโป๊ยเซียน ทั่วไปจะเป็นสีล้วน) จึงถือ ว่าสีของดอก "โป๊ยเซียนเทพนารี" เป็นสีที่หายากมาก ดอกเมื่อบานเต็มที่จะมีเส้น ผ่าศูนย์กลางเท่าเหรียญสิบบาทไทย ทำให้เวลามีดอกและดอกบานพร้อมกันทั้งช่อดูสวยงามอลังการยิ่งนัก ดอกออกตลอดปี ขยายพันธุ์ด้วยวิธีปักชำกิ่งและผสมเกสร

ดาวประดับเมือง ลำ ต้นตั้งตรง มีหนามกลุ่มยาวเรียวแหลม แผ่นใบแบน รูปรี ปลายใบมน โคนใบสอบแคบ ดอกมีสีขาว อมเหลืองเหลือบชมพูอ่อน ปลายกลีบเว้าโคนกลีบซ้อนทับและไขว้ทับกัน เกสรตัวผู้และเกสรตัวเมียสีส้มถึงแสด ก้านช่อดอกสีแดงเรื่อ หนึ่งช่อมี 8-16 ดอก และซ้อน 2-3 ชั้น

ดาวรุ่ง ลำ ต้นตั้งตรง มีหนามเดี่ยวเรียวแหลม แผ่นใบรูปขอบขนานและย่นเป็นคลื่น สีเขียวเข้ม ปลายใบมน โคนใบสอบแคบ ดอกเมื่อวันแรกสีขาวอมเหลือง ปลายกลีบสีเขียวอ่อน พอแก่เปลี่ยนเป็นสีแดงสดและใหญ่ขึ้น ปลายกลีบมนมีรอยพับเป็นร่อง โคนกลีบซ้อนทับและไขว้ทับกัน เกสรตัวผู้และเกสรตัวเมียสีเหลือง หนึ่งช่อมี 8- 12 ดอก และซ้อน 2 ชั้น

ตรีเพชร ลำ ต้นตั้งตรง มีหนามกลุ่ม โคนหนาปลายแหลม แผ่นใบรูปขอบขนานและย่นเป็นคลื่น ปลายใบมนและ มีติ่งแหลม โคนใบสอบแคบ ใต้ใบสีแดงเรื่อ เมื่อแก่มีสีเขียว ดอกสีเหลืองอ่อน ปลายกลีบมนและมีติ่งแหลม มีเส้น สีเขียวพาดกึ่งกลางกลีบและขอบกลีบ ต่อมามีสีเหลืองเข้มขึ้น โคนกลีบซ้อนทับกัน เกสรตัวผู้และเกสรตัวเมียสี เหลืองสด มี 16-20 ดอก และซ้อนสองชั้น

ดาวรุ่ง ลำ ต้นตั้งตรง มีหนามเดี่ยวยาวเรียวแหลม แผ่นใบรูปรีและย่นเป็นคลื่น มีสีเขียวเข้ม ปลายใบมนและมีติ่ง แหลม โคนใบสอบแคบ ดอกเมื่อบานวันแรกสีขาวอมเหลือง ขอบกลีบมีสีแดงเรื่อแล้วจางลงเป็นสีขาวอมเหลืองทั้ง ดอกในวันต่อมาคล้าย "กิ่งแก้ว " ปลายกลีบมีรอยพับเป็นร่อง มีติ่งแหลมและแต้มสีเขียว โคนกลีบไขว้ทับกัน เกสรตัวผู้และเกสรตัวเมียมีสีเหลือง หนึ่งช่อมี 8-16 ดอก และซ้อน 3 ชั้น

มนต์จินดา มนต์ จินดาเป็นโป๊ยเซียนที่มีดอกใหญ่ บานผึ่งผาย ที่น่าทึ่งคือสีของดอก เริ่มต้นดอกออกใหม่ๆ จะมีสีเขียวนวล ต่อมามีสีส้มแดงเป็นจุดๆ ขึ้นที่กลางดอกก่อน แล้วกระจายไปทั่วๆ ดอก ต่อมาดอกจะมีสีส้มแดงล้วนๆ สีเข้มจัดขึ้นเป็นมัน ดอกมีความหนามาก และบานทนอยู่ได้นาน ก้านดอกใหญ่แข็งแรง สามารถรับ น้ำหนักดอกถึง ๑๖ ดอกได้โดยไม่อ่อนลู่ลง ก้านดอกจะชูดอกขึ้นพอดีพ้นยอด